เพลี้ยไฟพริก 

ชื่อเรียกทั่วไป : Thrips

ขนาดตัว : ตัวเต็มวัย 1 มม.

ช่วงที่พบ : มีนาคม-มิถุนายน และธันวาคม

จุดสังเกต : ใบ ยอดอ่อน ดอก และผลอ่อน

ระดับเศรษฐกิจ : 5 /ยอด หรือดอก

การเข้าทำลาย ดูดกินน้ำเลี้ยงบริเวณเส้นกลางใบอ่อน ทำให้ใบเป็นสีน้ำตาล หงิก ไหม้ หรือหลุดร่วงได้ รวมไปถึงทำให้ดอกแห้ง การผสมเกสรไม่สมบูรณ์ ซึ่งหากเข้าทำลายผลอ่อน จะทำให้ผลแคระแกร็น ไม่สมบูรณ์ หรือเกิดทุเรียนหนามจีบ ส่งผลให้ราคาขายต่ำ

ลักษณะ ไข่ ฝั่งอยู่ในเนื้อเยื่อใบพืช สีขาวใส ตัวอ่อนและดักแด้ มีสีเหลืองอ่อน คล้ายตัวเต็มวัยแต่ไม่มีปีก ตัวเต็มวัย สีเหลือง มีปีกสองข้างคล้ายขนนกสีดำ ตาสีแดง เคลื่อนไหวรวดเร็ว

ชีวภัณฑ์ เชื้อราบิวเวอเรียฉีดหรือพาซิโลมัยซิส พ่นทุก ๆ 7 วัน หากพบการระบาดหนักปรับฉีดพ่นทุก ๆ 3-4 วัน

สารเคมี สารเคมีอิมิโคลพิด 10% หรือฟิโพรนิล 5% ไม่ควรฉีดพ่นซ้ำชนิดเกิน 2 ซ้ำ เพื่อหลีกเหลี่ยงแมลงดื้อยาแมลงศัตรูธรรมชาติ แมงมุม แมลงช้างปีกใส และเพลี้ยไฟตัวห้ำ

วิธีกล พ่นน้ำให้ทรงพุ่มเปียก 1-2 ชม./วัน และทำลายวัชพืชที่เป็นแหล่งหลบซ่อน

เพลี้ยไฟพริก สามารถแพร่ระบาดผ่านลม และยังเป็นพาหนะนำไวรัส